We zijn weer thuis!

Vrijdag 28 juli 

Onze vakantie zit er weer op! Het is gelukt om naar Nederland te rijden met onze ‘lekke band’. Iedere 100 kilometer moesten we wat lucht bij blazen, maar we verloren niet veel druk. We knepen hem alleen even toen bij drie tankstations achter elkaar de bandenpomp kapot was! Nooit gedacht dat ik me zo opgelucht kon voelen bij de aanblik van een goed werkende bandenpomp. We hebben terug gekeken op onze vakantie. We waren eensgezind in onze mening dat Slovenië ons als vakantieland echt heeft verrast met prachtige natuurgebieden, grotten en mooie steden. Keo heeft zich erover verwonderd dat hij oude huizen en steden steeds mooier begint te vinden. En hij heeft zich erover verbaasd dat er in Slovenië zoveel auto’s uit verschillende landen rondrijden: Los van Nederlanders (die zijn echt overal) zagen we in een half uurtje auto’s uit Hongarije, Kroatië, Denemarken, Roemenië, Tsjechië, Slowakije, Litouwen en zelfs Wit-Rusland. De prijzen voor alle mooie bezienswaardigheden in het land waren wel pittig. In Portugal verbaasden we ons juist over de lage entreeprijzen voor werelderfgoed, maar in Slovenië was de entree gemiddeld 30 tot soms 50 euro per persoon. Daartegenover stond dat alles op de wegen goed werd aangegeven, dat er altijd ruimte voor parkeren was en dat alles strak georganiseerd was rondom de enorme stroom toeristen. De prijzen in de horeca vielen ook mee. Ondanks de schoonheid van Slovenië vonden we het allermooiste uitstapje de Plitvicemeren in Kroatië. Prachtig om rond te lopen tussen al die watervallen. Onze favoriete waterval bleef wel de Peričnikwaterval bij de Vršičpas in Slovenië. Dat kwam vooral doordat we erachter konden lopen, zo leuk! De meren bij Bled krijgen wat ons betreft teveel aandacht in de reclames voor Slovenië. Ze waren prachtig, daar niet van, maar er is hier zoveel meer te zien en te doen. De mooiste stad in Slovenië vonden we de hoofdstad Ljubljana. Qua grootsheid kan het niet tippen aan het Sisi-paleis in Wenen en ‘de oude stad’ van Praag, maar juist door de kleinschaligheid is de stad prettig om te bezoeken. Wenen en Praag waren fantastisch. Qua planning was het wel pittig om twee grote steden aan het eind van de vakantie in vier dagen achter elkaar uit te kammen. En wat betreft het Het Gouden Straatje in het hoogseizoen: vroeg in de ochtend, laat in de avond of anders…gewoon niet doen! Echt veel en veel te druk. De belangrijkste conclusie voor ons was dat vakantie in de Kip heel goed is bevallen! We zijn nog een grotere fan geworden en weten nu zeker dat het camperspoor niet ons spoor is. Het was heerlijk om er met de auto op uit te kunnen trekken en dan terug te komen bij ons kleine huisje. De spelletjesavonden op de banken binnen voelden heerlijk luxe als het in de avond koud werd of regende. De meest overbodige bagage was de Portapotti. Die hebben we niet echt nodig. Ook de pot pindakaas staat weer onaangebroken terug in onze kast. De vers bereide granula was dan wel weer schoon op. Aanrader! We hebben de extra reistijd met de Kip wel onderschat. Het grootste gedeelte van de reis mochten we maar 80 rijden, soms even 90, maar dan tikken de extra reisuren hard aan. Het is niet erg, maar we moeten daar de volgende keer de planning wel wat op aanpassen. Het fijnst bleek het te zijn als we drie nachten op dezelfde camping bleven. Als we maar twee nachten ergens stonden hebben we de luifel soms niet eens meer opgezet. De fijnste camping vonden we Kamp Mirjam, ondanks dat het een echte (overvolle) doorgangscamping was. Het grappige was dat die tevens de goedkoopste was, maar 33 euro per nacht. Voor de minst fijne camping  betaalden we 125 euro per nacht! Schots en scheef stonden we eigenlijk overal. Daar moeten we nog wel iets op bedenken, aangezien ik niet verwacht dat mijn spierballen in het komende jaar zullen verdubbelen…Onze grootste irritatie was het onduidelijke OV in Wenen, maar met stip op nummer 2 staan de vrachtwagenchauffeurs in Kroatië. Die slingerden zigzaggend en keihard over de wegen en haalden iedereen links en rechts in. De meest chagrijnige persoon die we zijn tegengekomen was met stip de ober bij het restaurant onder de astronomische klok in Praag. We hebben er goed gegeten, maar de ober was met zijn zure gezicht en zijn onvriendelijke toon een stoorzender. Ook de jongedame die langs onze tafel kwam om een foto van ons te maken was irritant. Wij begrepen dat het ging om een schoolproject, maar even later bood ze ons de foto (slecht afgedrukt) te koop aan. Het lastigste aan deze vakantie was misschien wel dat we van de taal echt niets begrepen. Vaak konden we de woorden niet eens uitspreken met de vele medeklinkers achter elkaar. Trg betekent plein, zájtrk is ontbijt en ga zo maar door. Wij hielden het bij Engels en daar kwamen we meestal aardig mee weg. Al met al was het zeer geslaagd. In Kroatië en Tsjechië zijn we maar kort geweest, die landen willen we zeker nog eens gaan bezoeken! Het smaakt naar meer…en wie weet gaan Keo of Mink ook nog wel weer een jaartje mee. Altijd fijn en gezellig met de boys. 

Hans, Jolanda en Keo