Bangkok op de fiets!

Zaterdag 11 augustus

Zaterdagochtend moesten we VROEG uit de veren, om 5.20 uur! Om 6.00 uur zouden we worden opgehaald, maar die taxi is nooit gekomen. Met een eigen taxi kwamen we toch nog op tijd bij de bekende fietsverhuur van 'Co van Kessel'. Om precies 7.00 zaten we op de fiets en vrijwel meteen wisten we dat het het vroege opstaan waard was. Wat een leuke belevenis! Onze fantastische gids Peckky heeft ons vakkundig door de wirwar van kronkelige straatjes en smalle steegjes van China Town geleid. Er wordt daar op straat gekookt, gegeten, gewerkt en geleefd. Een mix van geuren van gebrand vlees, kruiden, vis, maar ook van viezigheid. Overal wordt koopwaar aangeboden. Héél véél voedsel. In héél veel kraampjes. Waar héél véél mensen uit Bangkok hun boodschappen in alle vroegte doen. En daar krioelden wij op onze fietsjes tussendoor. We zagen ook veel armoede, viezigheid en krotten en een rat knabbelend aan wat afval. Maar los daarvan was dit een prachtige inkijkje in het leven in Chinatown. In een Chinese tempel vertelde Peckky ons dat je nooit op een drempel mag gaan staan, omdat daar geesten zitten, die de mensen in het huis beschermen. Als je per ongeluk op hun hoofd stapt, brengt dat ongeluk. In de tempel werd naar verschillende Goden gebeden, voor gezondheid, voor geluk enz. En voor iedere God stond een kopje thee klaar!  Prachtig om te zien! 
Na Chinatown zijn we op een longtailboot over de Chao Praya rivier naar Thonburi gevaren, waar we over de Khlongs hebben gevaren. Hier zagen we nog veel traditionele huisjes op palen langs het water. We zijn langs een prachtig pad gefietst met kokosnotenplantages en bananenbomen en uit het water werd met een bootje naar Morning Glory (groente) gevist.
Jo reed achter Keo om hem nog wat in de gaten te houden, maar dat bleek in de praktijk eerder andersom te zijn. Keo hield vooral zijn moeder goed in de gaten. 'Mam, kijk uit, hier zit een gat in de weg' of 'Mam, bij deze bocht kun je in een greppel vallen'. En Mink stond steeds klaar om de fiets van Jo in en uit de boot te tillen (of zijn moeder zelf...). Aan het eind van de tocht hebben we gegeten bij een lokale familie. De moeders uit de groep kregen in een ceremonie nog een bloemenkrans ter voorbereiding op de verjaardag van de moeder van De Koning morgen. Op deze 'Mothersday' worden ook andere moeders verwend door hun kinderen en worden ze bedankt voor het harde werken. Goede gewoonte toch!

Na de fietstocht hebben we de Wat Pho bezocht, de oudste en grootste tempel van Bangkok. In de tempel is een enorme vergulde liggende Boeddha te zien. Dit staat voor de overgang naar het 'Nirvana', het hoogste wat een boeddhist kan bereiken, waar een boeddhist volledig vrij is van begeerte.

Daarna hebben we een kort bezoek gebracht aan het Erawan altaar in Bangkok, omdat het verhaal erachter zo leuk is. Bij ieder huis in Thailand staat een klein gebedshuisjes op een paal voor de huisgeest. De geest wordt vereerd met eten en bloemen en bij een verbouwing krijgt ook de huisgeest bijvoorbeeld een extra verdieping. 
Het Erawan altaar is gebouwd als gebedshuisje van een hotel, maar tijdens de bouw van dit hotel raakten de bouwvakkers betrokken bij allerlei ongelukken. Het hotel is toen afgebroken! Voor het nieuwe hotel is gekozen voor een bijzonder fraai huisje met de heilige hindoegod Brahma. Veel Thaise mensen komen hier om Brahma te eren met bloemen.

Na een kort bezoek aan het Lumpinipark en een modern winkelcentrum voor Mink hebben we een rustpauze in het hotel genomen. Iedereen was zo moe! Na een dutje en een douche zijn we nog even naar de Wat Arun gereden. Deze tempel is in de avond prachtig verlicht. De taxichauffeur snapte niet goed waarom die gekke toeristen heen en weer wilden crossen, maar eenmaal daar werd hij zelf ook enthousiast en is hij met ons meegelopen. Hij heeft nog meer foto's gemaakt dan wijzelf en wilde ook een foto met Hans erbij. Deze moest wel 5x overnieuw gemaakt worden en heeft hij onder het terugrijden al op zijn Facebook gezet! 

Groetjes Hans, Jolanda, Mink en Keo