Praha - ofwel Praag

Woensdag 26 juli en donderdag 27 juli

Woensdag zijn we naar Praag gereden. Al snel leidde de Tom ons naar een smal weggetje met aan het eind een kleine pont voor een oversteek over de Donau! Dat leek ons geen goed plan, maar de mevrouw van het koffieloket wuifde onze zorgen weg. Onze combinatie was echt geen 7 meter lang en dus was er geen probleem. Het was spannend om erop te rijden, maar het paste inderdaad. Gelukkig maar, omkeren zou ook een hele onderneming geweest zijn…Halverwege de middag kwamen we aan op een stadscamping bij Praag en ook hier kregen we de Kip met z’n tweeën niet op zijn plek. Teveel hobbels en daar krijg ik hem met mijn kippenkracht echt niet overheen geduwd. Maar een mover op een lichtgewicht Kip is ook te gek… Keo of Mink moeten de komende jaren maar mee, vinden wij ook gezellig! 

In de namiddag zijn we naar Praag gereden met de bus en de tram en dat ging deze keer goed. We zijn naar de Karelsbrug gelopen, de meest bekende brug over de rivier de Moldau met daarop 30 beelden van heiligen. Volgens de volksverhalen zouden er eieren door de mortel gemengd zijn om de brug stevigheid te geven. Dat is nooit bewezen, maar bij onderzoek is er wel wijn en kwark teruggevonden! De brug wordt aan beide uiteinden beschermd door drie prachtige gotische torens. Het was veel te druk op de brug, maar de sfeer was prettig met stelletjes, selfie-meisjes, kraampjes en sneltekenaars. We zijn doorgelopen naar ‘de oude stad’ met een wirwar van kleine Middeleeuwse straatjes met prachtige gevels. De huizen zijn hier kleiner en kleurrijker dan in Wenen en hadden meer tierlantijnen. De sfeer was gemoedelijk en gezellig. Op het oude stadsplein hebben we de twee zwarte torens van de eeuwenoude Tynkerk bewonderd en daarna zijn we naar het raadhuis gelopen met op de gevel het beroemde Middeleeuwse astronomische uurwerk. Niet alleen de tijd is te zien, maar ook de jaargetijden, de dierenriem en de zonsopgang en -ondergang. Elk uur gaan er twee kleine deurtjes open en komt de ‘parade van de apostelen’ voorbij. Het poppenspel stelt niet veel voor, maar we wilden het toch even zien. En met ons een enorme drom van honderden andere toeristen! Ieder uur weer, wat een mensen in deze stad! Wij hebben onder de astronomische klok gedineerd. Wij wilden juist vandaag even extra stilstaan bij de snelheid van de tijd. Vandaag ben ik namelijk een dag ouder geworden dan mijn moeder mocht worden. Een dag om het leven extra te vieren. Ik heb mezelf verwend met een Matroesjka-pop. Mijn voorouders draag ik met me mee en ze leven voort in mijn kinderen en kleinkinderen. Een mooie gedachte. 

Donderdag hebben we de hele ochtend geluierd. We zijn moe, althans ons lijf. In de middag zijn we naar de Praagse Burcht gegaan, een groot complex van paleizen, kerken, pleinen en tuinen en ook de plek waar de Tsjechische president zetelt. De Burcht ligt aan de overkant van de Moldau op een berg en ziet er vanaf de buitenkant indrukwekkend uit. We zijn naar Het Gouden Straatje gelopen met 24 piepkleine huisjes uit de 16e eeuw die in de Burchtmuur zijn gebouwd voor de poortwachters. Eén huisje is nog helemaal origineel, maar ook de anderen zijn honderden jaren oud. Verschillende huisjes zijn ingericht in oude stijl. De naam voor het straatje kwam overigens pas later toen er hier veel goudsmeden woonden. Een grappig weetje is verder dat er in de huisjes alleen aan de voorkant een raam is gebouwd, omdat de keizer niet wilde dat de bewoners konden uitkijken op zijn jachtgebied. Op zich was het straatje de moeite waard, maar het was er zo druk dat je haast geen stap kon zetten. Het viel ons al met al wat tegen, tot we op een plein kwamen dat helemaal omringd was met prachtige gebouwen. De enorme Sint-Vituskathedraal was het hoogtepunt, zowel letterlijk als figuurlijk. De kerk was van de buitenkant prachtig om te zien, maar ook van binnen indrukwekkend door de vele glas-in-lood-ramen. De Sint-Jorisbasiliek was van binnen juist sober en daardoor ook de moeite waard. We zijn doorgelopen naar het Čertovka waterrad en naar de John Lennon-muur. Op deze muur wordt veel graffiti gespoten als een uiting van vrijheid en verzet tegen regeringsbeleid. Daarna zijn we doorgelopen naar de Joodse wijk Josefov. We hebben verschillende synagogen bezocht, waarvan de Pinkassynagoge het meest indrukwekkend was, omdat er duizenden namen van omgekomen Joden in de Holocaust op de muren waren geschreven. Ook waren er kindertekeningen en brieven uit de kampen te zien. Daar werden we wel even stil van. Ook de oude Joodse begraafplaats was indrukwekkend. Honderden oude grafzerken staan en liggen hier door elkaar. Joodse graven mogen volgens de joodse traditie niet worden geruimd en dus liggen onder deze graven nog meer dan 100.000 graven in lagen op elkaar. Een heel aparte gedachte. We hebben ons bezoek aan Praag afgesloten met een diner in de oude stad, met stip ons favoriete stadsdeel. We hebben typisch Tsjechisch eten besteld: goulash geserveerd in een rond brood en een stoofpot van vlees en groente. Keo koos de meest traditionele Tsjechische maaltijd: varkensknie!

Hans, Jolanda en Keo