Sticky Waterfalls

Zaterdag 18 augustus

Vandaag was de weersvoorspelling erg slecht. In de ochtend leek het nog aardig droog en we hebben de gok genomen om de Bua Thon-watervallen te bezoeken. Deze watervallen liggen op ruim een uur rijden van Chiang Mai midden in het oerwoud. De watervallen worden in de volksmond de Sticky Waterfalls genoemd, omdat de rotsen erg stroef zijn doordat kalkrijk water uit de bron een mineraallaagje op de rotsen achterlaat. Daardoor kun  je deze waterval in drie etappes beklimmen!  Echt geweldig om te doen! We zijn er al met al een paar uren mee zoet geweest,  vooral Keo kon er geen genoeg van krijgen. Hij ging van beneden naar boven en weer terug. En opnieuw. Hij heeft met Hans zelfs een extra afdaling gedaan, die nog onder het eerste niveau lag. Daar vonden ze nog een verborgen waterval voor een koele waterval-douche. Genieten ten top. Af en toe was het wel glad door wat groene aanslag, maar bijna overal hingen touwen om je aan op te trekken. Het is gelukkig droog  gebleven. Pas halverwege de middag waren we terug in het hotel. Daar hoorden we dat het daar de hele ochtend geregend had... Mazzel!

Ook in de middag hield de regen volop aan. Flinke tropische buien. De koelte was heerlijk, maar buiten zijn was geen optie. De mannen hielden relaxmiddag in het hotel. Filmpjes, appjes, snappjes, muziek, Netflix, dat soort relax-tijd. Jo hield haar eigen relaxmiddag, maar dan net anders. Ze had een heerlijke hot oil-massage geboekt in een Thaise massagesalon! Ja, je kunt Thailand tenslotte niet verlaten zonder een echte Thaise massage te hebben uitgeprobeerd. En die is goed bevallen! Na de massage verliet de Thaise lieve dame de kamer even, zodat Jo rustig kon omkleden. Helemaal ontspannen streek Jo vervolgens op een krukje neer om te wachten tot de mevrouw terug kwam. Dit gebeurde echter niet. Jo voelde zich wat ongemakkelijk. Zou het de bedoeling zijn om zelf uit het kamertje te gaan? En dat je dan zelf terug loopt naar de uitgang? En zo ja,  waar was die ook al weer? Jo had op de heenweg heel wat trappen en gangen genomen...de minuten verstreken en toen er nog steeds niemand kwam besloot Jo het deurtje toch een stukje open te maken om een kijkje op de gang te nemen. Ze stak haar hoofd voorzichtig een klein stukje naar buiten en...keek recht in het gezicht van de Thaise dame, die aan de andere kant precies zo stond te wachten! Haha, wat een lol. Sta je beide een kwartier op elkaar te wachten uit beleefdheid! Jo werd keurig terug naar de deur begeleid waar afsluitend nog een kopje gemberthee en wat 'zoete bonen' klaar stond. De mannen hebben Jo bij de salon opgepikt om met elkaar nog een hapje te eten in de stad. Passend bij het pure wellness-gevoel van Jo paste daar een heel pure en gezonde, biologisch verantwoorde maaltijd bij van...de Mac Donalds! Het contrast kon niet groter zijn,  maar wat was het even heerlijk na alle Thaise curry's. Mink heeft vergelijkend warenonderzoek gedaan met zijn 'eigen' Mac Donalds. Opvallend waren hier de heeeele lange wachtrijen (Mink kan dat natuurlijk veel sneller), Thaise curry op de kaart,  de Big Big Mac (met nog een derde burger erop!), de triple-cheeseburger, de enorme bekers cola (groter dan in Amerika!) en het ontbreken van mayonaise. Verder smaakte alles herkenbaar en vertrouwd, zoals Mac Donalds ook hoort te smaken! Lekkerrrr! Hopen dat de buik/de darmen van Jo het kunnen hebben. De voortdurende buikpijn is zolangzaamaan wel wat vervelend...maar het gaat nog...af en aan.
Afsluitend hebben we nog weer even over de Night Bazar gestruind voor wat leuke souvenirs. En alweer een dag voorbij...

Groetjes Hans,  Jolanda, Mink en Keo