Ljubljana, Savica waterval en het meer van Bohinj

Donderdag 13 juli en vrijdag 14 juli

Donderdag zijn we naar Slovenië gereden. De Corsa had geen enkele moeite met het rijden in de bergen. We waren blijkbaar beter ingesteld op het anders schakelen en remmen. De zorgen over de lengte van de rit bleken wel terecht. In Duitsland mochten we maar 80 rijden en er was veel file, waarbij er inhaalverboden voor caravans waren. De uren extra tikten gestaag door. We waren in de ochtend al om 6.15 uur gaan rijden en dat was maar goed ook. We kwamen uiteindelijk pas om 20.00 uur aan. We werden in Slovenië wel onthaald met een mooie regenboog, als goedmaker na een veel te lange rit. We hadden een ‘luxe’ camping gereserveerd, omdat de ligging ideaal was. De mooiste kampeerplekken waren vol, maar de ‘goedkopere’ waren ook ruim 90 euro per nacht, dus we hadden wel wat charme en luxe verwacht. En inderdaad, we kunnen op camping een massage boeken aan de rivier…maar staan op een soort pauperveld! Onze mini-Kip past maar net op de plaats en we zitten aan alle kanten volledig ingebouwd tussen grote campers. Die passen eigenlijk helemaal niet op hun plaats. Het was ook nog eens noodweer geweest, dus alles was nat en modderig. Niet alleen buiten, maar als klap op de vuurpijl ook in de Kip! Het grote achterraam hadden we blijkbaar niet goed dicht gedaan, maar op de ventilatiestand gezet! Ook de toppers en de slaapzakken waren dus onderweg in de regen aan de bovenkant nat geworden. Even slikken en nog eens slikken. Toen maar weer door. Opbouwen en koken. Een latertje. Maar we hebben de avond uiteindelijk gezellig afgesloten met een spelletje in de Kip. Daar was genoeg charme. Heerlijk toeven daar! 

Vrijdag zijn we naar Ljubljana gereden, de hoofdstad van Slovenië. Ik las dat de stad ooit een kleurloze Oostblok-stad was, maar dat was zeker niet meer het geval. De sfeer was gezellig en overal zagen we mooie, statige, rijkelijk versierde huizen in pasteltinten. De stad wordt ook wel het ‘kleine zusje van Wenen’ genoemd. Daar konden we ons wel iets bij voorstellen. De stad is niet groot, dus alles was lopend goed te doen. We kwamen langs de mooie oude universiteit en liepen vervolgens naar de Drakenbrug. De draken op de brug verwijzen naar de legende van de Griekse prins Jason, die de draak van Ljubljana zou hebben verslagen. Daarna zijn we naar de Ljubljanski Grad gegaan. Dit kasteel ligt hoog boven de stad en dateert al uit de 11e eeuw. Door de tijd heen is het een kazerne, een armenhuis en een gevangenis geweest, maar nu is het enkel nog een toeristische attractie. Van de buitenkant vonden we het wel indrukwekkend, maar eenmaal boven viel het tegen. Er was niets authentieks meer te zien, alleen toeristenwinkeltjes, tours en horeca. We hebben het uitzicht op de stad nog even van bovenaf bekeken, maar zijn toen weer naar beneden gegaan. Daar was het meer genieten. We zagen de Fontein van de drie rivieren en zijn naar het Prešerenplein gelopen, het belangrijkste plein van de stad. Aan het plein ligt het Jugendstil-Hauptmanhuis en de Tromostovje: Drie bruggen naast elkaar over de Ljubljanica-rivier. Langs de rivier waren veel gezellige terrassen te vinden en Keo koos er eentje uit om een Mojito te drinken. Wij hielden het bij koffie…We zijn nog even door de nieuwe stad gelopen en langs het opera-gebouw en hebben als afsluiter een bezoekje gebracht aan de orthodoxe kerk Sts. Cyril. We hadden gelezen dat die ook aan de binnenkant mooi was en daar was niets van gelogen. Alle muren waren volledig beschilderd en in het midden hing een enorme kroonluchter. Klein, maar de moeite waard. En zo zou je Ljubljana ook kunnen samenvatten. 

In de middag zijn we naar de Savica waterval gereden. Onderweg kregen we vast een voorproefje van de Sloveense natuur. Het is hier erg groen met hoge kalkstenen bergen en overal sfeervolle kerkjes, gepleisterde huizen en hoog gelegen kastelen. De Savica waterval ligt in het Nationaal Park Triglav in de Sloveense Alpen. Het park is genoemd naar de hoogste berg van het land. Deze berg zie je ook op de vlag van Slovenië. Die vlag is overigens niet zo oud. Slovenië was ‘vroeger’ onderdeel van het voormalig Joegoslavië en pas in juni 1991 riep Slovenië de onafhankelijkheid uit. De trappen naar de waterval waren hoger dan verwacht, maar waren super netjes en natuurlijk aangelegd. Eenmaal boven bleek de waterval uit de rotsen ook zeer de moeite waard. Het waren er zelfs twee. Ook het uitzicht over het dal was prachtig. We keken neer op het meer van Bohinj. Daar zijn we als afsluiter van de dag naar toe gereden. Wat een prachtig meer. Het is het grootste meer van Slovenië en is helemaal omringd door bergen. We hebben er nog een tijd heerlijk aan het water gelegen en natuurlijk ook even een frisse duik genomen. De eerste indruk van dit land en dit gebied is goed en het smaakt naar meer!

Hans, Jolanda en Keo