Bangkok dag 2

Zondag 12 augustus

Vandaag wederom een erg warme dag in Bangkok. Wel een erg feestelijke dag, want de Queen Mother was jarig. Voor de Thai is het Koningshuis zeer belangrijk. Overal in de stad hangen versierde en verlichte grote afbeeldingen van de Koning en voor deze feestelijke dag was er dan ook van alles georganiseerd. Muziek, optochten, festivals, sportevenementen enz. Er waren heel veel mensen in de stad en de meeste mensen droegen blauwe kleren ter ere van de Queen Mother. Blauw is namelijk haar kleur, omdat ze op vrijdag is geboren. Als ze op een andere dag geboren was, had ze een andere kleur gehad.

Als eerste hebben we vandaag het Lak Muang heiligdom kort bezocht. Dat is een tempel met daarin de stadszuilen van Bangkok en die van de oude hoofdstad Tonburi. Hieronder ligt de grondsteen van de stad en hier woont ook de beschermgeest van de stad. Honderden mensen zagen we hier bidden, knielen, wierook branden en bloemenkransen offeren! Echt indrukwekkend. 

Daarna zijn we doorgelopen naar het Konklijk Paleis, de Wat Pra Keaw. Dit wordt ook wel geschreven als de Wat Pra...Keo! Dat betekent dus koninklijk! Onze eigen kleine koning had het vanochtend echter helaas een beetje zwaar. Hij voelde zich ziek. Te moe, te warm,  jetlag, iets verkeerds gegeten of een combinatie daarvan. Hij heeft in ieder geval maar kort van 'zijn eigen tempel' kunnen genieten en is met Hans terug gegaan naar het hotel om een paar uurtjes bij te slapen en goed af te koelen. Mink en Jo hebben samen nog rond gelopen bij het Konklijk Paleis en dat was echt PRACHTIG. Wat een schitterende gebouwen vol pracht en praal, goud en spiegelstukjes, die schitterden in de zon. Overal hingen kleine gouden belletjes, die zachtjes klingelden. De binnenkant van het Paleis kon vandaag helaas niet bezichtigd worden vanwege de feestdag en ook de tempel met de beroemde smaragdgroene buddha was afgesloten. Door een open deur was het nog wel mogelijk om een glimp op te vangen van dit heilige beeldje van maar 66 cm hoog. Het was verbazingwekkend om te zien hoeveel mensen daar voor stonden om het beeld te eren. Deze groene buddha kwam overigens ooit tevoorschijn uit een gestuct beeld toen de bliksem daarin insloeg en is door de Koning na vele omzwervingen naar Bangkok gebracht. 

Na een lange pauze in ons heerlijke koele hotel zijn we in de middag weer met z'n vieren op pad gegaan.  Keo was er weer helemaal bij, nou ja...helemaal...hij had nog wel veel last van toeristen-deformatie, want hij begon zelfs tegen Nederlandse mensen in het Engels te praten...
We zijn terug gegaan naar de Wat Arun en dat bleek een erg goede keuze.  In de avond was de tempel al schitterend om te zien, maar overdag was het geheel nog meer de moeite waard.
De tempel is volledig versierd met honderden bloemenmozaïeken van gebroken Chinees porselein. We keken onze ogen uit. Prachtige torens en prachtige beelden en ook hier weer vele gouden klingelende belletjes. Het was mogelijk een stukje op de tempel te klimmen, waardoor we alle details nog beter konden zien.

We zijn vervolgens met de tuk tuk richting het hotel gereden. Ook dat was een hele belevenis. Waar de taxi's al dwars door elkaar en naast elkaar reden, deed de tuktuk daar nog een schepje bovenop. Met een flinke vaart crosste onze chauffeur overal zigzaggend tussendoor. We moesten onszelf stevig vasthouden en hebben de hele weg alleen maar hard moeten lachen. We hebben nog een pitstop gemaakt bij de Starbucks op verzoek van Mink. Altijd fijn. In de avond zijn we opnieuw naar onze favoriete straat in de buurt gelopen om te eten.  En wat is dat Thaise eten lekker! Op straat, in de restaurants, alles smaakt goed. Heel veel smaken, heel veel kruiden, groentes en fruit wat we nooit eerder gezien en geproefd hebben. Genieten!  Mink heeft wel ontdekt dat àls de Thai op de kaart schrijven dat iets scherp is, het ook ècht scherp is! 
Met een laatste wandeling over de drukke Koa San Road en een glas wijn op een terras hebben we afscheid genomen van  Bangkok. Tijd om door te reizen naar het westen. Met een gids. We zijn benieuwd!

Groetjes Hans, Jolanda, Mink en Keo